Haçlar Dağıtılıyor

Telaş içinde, kendime ezberimden bir şiir beğeniyorum. “Gönlümün Kül Tablası” ‘ndan.

Haç

Göğsümde haç var
Ağzımdan çıkan
parçalar

Gözlerimde kan var
Özden önce, söz var
Avucumda orak,
“onu yavaşça yere bırak”

Emredersiniz
zaten avcuma ait çiviler var
sayın modernizmle yenilenmiş
Tüm o papazlar, piskologlar

Benden içeride, bir ben var
Hangi hastalığı yakıştıracaksınız bana
psikologlar!

1 Litre su içiyorum gayretle. Gayret ediyorum buna çünkü vücudum alışmış susuz kalmaya. Su ciddi bir meseledir aslında. 

Akıştaydım, düşünüyordum su hakkında. Bilmiyordum ilmek ilmek ördüğüm haddinden fazla sakin olan ve sonsuz bir dansa benzettiğim rutinimin, küçük düşüncelerden yola çıkıp büyük hareketlere vesile olacağını. Bilseydim engeller miydim? bunu bilmiyorum.