Skip to main content
Ey İsa
Omuzlarımda dünyayı taşıyorum ben İsa!
Evet ben
Sen omuzlamış olsanda tüm insanların günahlarını
Ben sömürgesi bol coğrafyalarda elde incil Dünyayı taşıyorum
Senin asıldığın çarmahın dallarıyla
Beni de dövüyorlar isa Ve bacaklarım titriyor.
Ne vericek son akşam yemeğim var benim Ne de o masayı dolduracak dostlarım.
Benim annemde melek değil isa
Sade bir insan.
Bende bir insanım annem gibi
Ve ellerimde bitmiyor balıklar.
Ben artık ne gelişini bekliyorum isa Ne de tabuta binmeyi Ne de mahşere bırakıyorum hesabımı
İşte bende bir insanım isa Kollarımı kırıp bu modern dünyada
Hac yollarında pasaport soruyorlar bana hz. İsa.