TUT(MA)SAK

TUT(MA)SAK
Attığın tokadın acısı yanağımda sızladığında hissettim varlığını, 
Bir ses duymaya hasret, 
İhtişamın pençesinden kurtulmaya çaba,
Aynaya dönüpte yüzünü görmeye cesaret,
Geri dostumun sesindeki yankı,
Korku,
Zerzeniş,
Ve hasret..
Bunlardı bende varlığını hissettiren..

Sora sora gelim sana.
Hörgücüm delindi yolda.
Midemin boşluğu titretince vüducumu,
Mandalin diliminde buldum seni.

Gebeler, ruh rahimde büyüdükçe şişer,
Geberenler, ruh bedenden çıkınca..
Geberenlerden olmamak için gebe kaldım.
Annemin dilinde,
Bira avis be kengi dizê bila bize.

Kan akıyor bacaklarımdan süzülerek,
Doğum başlıyorsa-sen nerdesin?
Bebeğinin mi yanı başındasın?
Kendinin mi yan taraftaki başında?

Yoksa ‘O’ mu 
Şah damarında..
Yaprağının hışırtısında,
Dershanelerin azabında,
Karşındaki aynanın, tam karşısında..

EY ‘O’!
EY CAN!
EY CANAN!
EY YOLDAŞIM!
EY YOL ARKADAŞIM!
EY BENİ BANA VEREN!
EY KENDİNDEN VEREN!
EY KARIŞMAK İSTEDİĞİM!
EY OL DEYİNCE OLDURAN!
EY NİCE OLMAZLARI OLDURTAN!
EY ZALİMİN DÜŞMANINA DOST OLAN!
EY YÜCELERE, CÜCELİĞİNİ GÖSTEREN!
EY ALDIĞIM NEFESİ BANA PERVERDELETEN!
SADECE SENDEN GELDİM
SADECE SANA GİDECEĞİM..
HEM SENDEN GELDİM.
HEM SANA GİDECEĞİM.