Edebi divan

Dünyaya üryan düştüm,

Çok körmüşüm,

Ruhuma ihanet içinde

 gaflet içinde büyümüşüm.

Sen ol hayatımda basit bir hakikat.

Sen ol basitliğince bir hakikat ,

Nazarın deydiğinde gözlerime,

Gözlerim dünyaya kapanıp, gerçeğe açılmışlar.

Sevdaya düştüm diyip durdum, 

Meğer ki doğrulmuşum. 

Secdeden alnımı kaldırmışcasına açıldı bağrım.

Sen oldun, yörem bucağım vatanım...

Ey can sevgili,

Ahirden zahire olan bu garip yolda 

Güneşim, nazarım, duyularım sensin.

Sen ki canıma yoldaş, hayatıma paydaş olansın.

Gözlerinden buldum gizli bir yol,

Birer yolcuyuz diyor erenler,

Benim erdiğimde, sevdiğimde, ışığımda sensin sevgili.

Ben ki bu fakir, düşmüşüm derdine olmuşum aşık.