OUROBOROS

• Ehvenişer
• TUT(MA)SAK

Ehvenişer

EHVENİŞER

Ruh sığmamaya başlıyorsa bedene,
Artıyorsa artık sancılar,
Doğumun vakti yakın.
Ben artık yeni doğacak bir bebeğin simasındayım

Yükler kamburlaştırıyorsa ruhu,
Kitap yüklü merkep olmaktansa,
Ehvenişer olandır aydınlık.

Farkındalık arttıkça, çınlıyorsa kulaklar
İhtimaller dairesinde,
Sevip beslediğim ihtimalin,
Sancısını bile seviyorum.

Katıksız hislerimin yansımasını
Simandaki çizgilerde gördüm.
Bu hisler sevdirdi günahları bana.
Rönesanstan önceleri,
Kilisede yatıp kalktım

Artik günah çıkarmaya gelmesinler yanıma.
Modern papaza aşık oluyorum,
Çıkarmaya başlıyorum günahlarımı.

Kaderim değişiyor avucumdaki çizgilerle beraber
Benim gibi birini müspetleştirebiliyorsan;
Bırak güneş doğsun avuçlarında,
Mevsimlerden biri açsın yüzünde
Hayat okşasın yüzünü.
Rüzgar değilim ben
Ancak ruhum okşayabilir ruhunu.

Kalabalıkta kalınca duyamadığın sesleri,
Kelimelerle çizip sana sunuyorum.
Kendimle savaşımı merak ediyor insanlar,
Anlatmıyorum ki barış içinde yaşasınlar.

Kendimle olan savaşı,
Sana yenildiğimde kazandım.
Seninle sevişen hislerimi,
Gri bir kediyi sevmene benzettim

Maskelerin altında kalan suretleri görüyor,
Her seferinde kendilerini ele vermelerini izliyorum

Korkunun sofrasında yılgınlık yedim.
Kentlerde devleşti öfkelerim.
Bana rağmen, sana rağmen.
Şiirler yeniden yazılacak kıvamda,
Duygular yeniden doğacak,
Yürek imgelerin ulaşılmaz doruğuna çıkacak

TUT(MA)SAK

TUT(MA)SAK
Attığın tokadın acısı yanağımda sızladığında hissettim varlığını, 
Bir ses duymaya hasret, 
İhtişamın pençesinden kurtulmaya çaba,
Aynaya dönüpte yüzünü görmeye cesaret,
Geri dostumun sesindeki yankı,
Korku,
Zerzeniş,
Ve hasret..
Bunlardı bende varlığını hissettiren..

Sora sora gelim sana.
Hörgücüm delindi yolda.
Midemin boşluğu titretince vüducumu,
Mandalin diliminde buldum seni.

Gebeler, ruh rahimde büyüdükçe şişer,
Geberenler, ruh bedenden çıkınca..
Geberenlerden olmamak için gebe kaldım.
Annemin dilinde,
Bira avis be kengi dizê bila bize.

Kan akıyor bacaklarımdan süzülerek,
Doğum başlıyorsa-sen nerdesin?
Bebeğinin mi yanı başındasın?
Kendinin mi yan taraftaki başında?

Yoksa ‘O’ mu 
Şah damarında..
Yaprağının hışırtısında,
Dershanelerin azabında,
Karşındaki aynanın, tam karşısında..

EY ‘O’!
EY CAN!
EY CANAN!
EY YOLDAŞIM!
EY YOL ARKADAŞIM!
EY BENİ BANA VEREN!
EY KENDİNDEN VEREN!
EY KARIŞMAK İSTEDİĞİM!
EY OL DEYİNCE OLDURAN!
EY NİCE OLMAZLARI OLDURTAN!
EY ZALİMİN DÜŞMANINA DOST OLAN!
EY YÜCELERE, CÜCELİĞİNİ GÖSTEREN!
EY ALDIĞIM NEFESİ BANA PERVERDELETEN!
SADECE SENDEN GELDİM
SADECE SANA GİDECEĞİM..
HEM SENDEN GELDİM.
HEM SANA GİDECEĞİM.